RAVİ
Zeyd İbnu Erkam

HADİS
Biz, namaz kılarken konuşurduk. Öyle ki herkes kendi yanındakine birşeyler söyleyebilirdi. Derken şu ayet nazil oldu: "Allah'ın divanına tam huşu ve taatle durun" (Bakara 238). Böylece sükut etmekle emrolunduk ve konuşmaktan menedildik.

KAYNAK
Buhari, Amel fi's-Salat 2, Tefsir, Bakara 43; Müslim, Mesacid 36, (539); Ebu Davud, 178, (949); Tirm


SENDEN BAŞKA BİLDİĞİM YOK MUHAMMED...!


Eşiğine süreyim yüzümü,
Göreydim Ol Mübarek yüzünü,
Senden başka kime edem nazımı,
Senden başka bildiğim yok Muhammed.

Beni sana ulaştırmaz bu kemal,
Aydan yüzlü dudak lebler ne güzel,
Ümmetim demezsen nicolur bu hal,
Senden başka bildiğim yok Muhammed.

Herkes ikna oldu kendi suçundan,
Rücu ettim kusurumun ucundan,
Öyle birde ümmetiyin içinden,
Senden başka bildiğim yok Muhammed.

Bindebir vasfıyın yollarına gidemem,
Münafık sözlerine eğilipte kalamam,
Verseler dünyayı bir pula alamam,
Senden başka bildiğim yok Muhammed.

Ey Hüsnü'm sanada ecel gelecek,
Bülbül gibi söyler dilin birgün duracak,
Bu nazik bedenin kara toprağa girecek,
Senden başka bildiğim yok Muhammed.