Hasta oldu vücud soldu saradı
Çıkmadı canım hulka dayandı
Açdılar vücudum her yerim yandı
Ağlarım, ağlarım gülemem gayrı
Ağlıyorum can evimden kimse bilmiyor
Gözyaşlarım alkan oldu neden dinmiyor
Gaybden haber geldi vakit tamam deniyor
Ağlarım, ağlarım gülemem gayrı
Yandı ciğerim hemde kavruldu
Dumanım çıktı demde savruldu
İhvanlar nefse uydu ayrıldı
Ağlarım, ağlarım gülemem gayrı
Ne oldu halimiz kimse bilmiyor
Şeytan nefsi azdırdı fırsat vermiyor
Ayrıldı ihvanlar geri gelmiyor
Ağlarım, ağlarım gülemem gayrı
Pirim Hasan Hüsameddin Efendi
İrşadım Mücahidin elinden dendi
Yatma irşada çık Mansur vakit geldi
Ağlarım, dünyadan giderim gayrı
Bu şiir 258 kez görüntülendi.