Gel ey akl-ı safa, ehl-i nedür ma'na sorarsan gel,
İçüp aşkın şarabından, bu tevhidi sürersen gel.
Takin bu seyfin akvasını, cihad-ı ekberi anla,
Hicab-ı masiva’Allah’a fena verip kırarsan gel.
Şu söz kim, söyleyen dilde müsemması gerek elde,
Kitabın manasını anla, gönül dersin sorarsan gel.
Dilimde söylenen ahbar, halimde keşf olan esrar,
Sana malum idem anı d’âlemden sorarsan gel.
Gönül emrazına kaldan bulunmaz akıl ile derman,
Bu sırrı olmuşam Lokman, eğer merhem sorarsan gel.
Taş u toprak tavafından vefa bulmadı aşıklar,
Aşıkın kalbidir Ka'be, hac u umre edersen gel.
Delilim mürşid-i kamil, tanığım tevhid-i esma,
Gümana düşmesin nefsin, bu menzile irersen gel.
Bugün vahdet nişanından, ahar yerden cevap etme,
Ledünnî bahrinin kânı, ki bir katre ararsan gel.
Sinan ümmî olup saki, eline cam-ı aşk aldı,
Koyup namusu ey zahid, mey ü sohbet sürersen gel.
Bu şiir 165 kez görüntülendi.