HERHALDE LOKMANA GİTTİ

Ruhum teni terk eyledi
Aşkı rehber eyledi
Derd ile hûn eyledi
Her halde Lokmana gitti

Ben bir yare mail oldum
Kaderime kâil oldum
Âlim iken cahil oldum
Galiba aklım dosta gitti

Arif bilir arif olanın sözünü
Tevhid ile sil aynanın tozunu
Kıl rabıta ırma sakın gözünü
Rabıtayı terkeden helâke gitti

Günah tozu aynamızı pas etti
Bir aynaya nazar ettim sırrımı ifşa etti
Aşıklar seherde âh ile efgan etti
Her halde ahımız asumana gitti

Bir cenana aşık oldum
Kâhı ağladım kâhı güldüm
Ben lâl iken bülbül oldum
Her halde ruhum gülistana gitti

Ruhum geldi gayrete
Aklım daldı hayrete
Seyreyledim cennete
Aşıklar cennetten cemâle gitti

Mecnun muyum, Leyla mıyım
Yoksa kara sevda mıyım
Acep ben de İsa mıyım
Ruhum Muhammed’le miraca gitti

Sen seversen dostunu
Tut bir mürşid destini
Vuslat yeli esti mi
Aşıklar ulu divana gitti

Mücahid divan söylemiş
Terki diyar eylemiş
Arzu didar eylemiş
Görenler mesti hayrana gitti

Şair: İbrahim İpek Efendi

Bu şiir 124 kez görüntülendi.

Yorumlar:

Yorum Yap:

Uyarı: Yorum yapabilmek için lütfen giriş yapın.