Bab’u hayrette olur mu böyle dem
Bab’u vuslata varmamak ne elem
Yaz deyince yazmam der mi kalem
Muhammed’in vasfını yazacak kalem kalmadı
Yarin visali önümden gitti
Hasreti canımı yaktı eritti
Bülbülün ahı gülü kuruttu
Taze gül açtı amma bülbül kalmadı
Gül kurudu sanma behey serseri
Arif isen Hakdan gayriye verme seri
Ruhumun gülü iki cihan serveri
Gül kıymetini bilecek bülbül kalmadı
Hüsnü şemsi gurub etti
Sofilerde feyz ziya kalmadı
Emmarye düştü herkes ne olduğunu bilmedi
Nur kıymetini bilecek bir kul kalmadı
Gül geçti gülşen harap oldu
Nice veliler yerde tûrab oldu
Nicelerine arşı âla durak oldu
Mücahidin gülünü koklayacak kalmadı
Bu şiir 117 kez görüntülendi.