Değirmenim dönerim döndükçe dönderirim
Haşre dek bu dibeği pirlerle çeviririm
Dönmeye başlayınca aşk sefasın sürerim
Değirmenim duy sesim dinle nasıl inlerim
Gah çağlayan sularla gah esen rüzgarlarla
Gahı döner dibeğim sel olan gözyaşlarla
Böyle dilemiş mevla dönerim gardaşlarla
Değirmenim bil halim aşktır benim hünerim
Hakka doğru dönerim, ihvanlar tutun elim
Aşktır döndüren beni gafiller bilmez halim
Saladır aşıklara hakka götüren erim
Değirmenim tut elim hakka birlik gidelim
Sanmayın sabitim ben içimde vardır bir ben
Ben diyeni hiç sevmez ondan başka yoktur ten
Döndükçe pervaz eder olur katar bir tren
Değirmenim hu deyip ben rabbime giderim
Döndükçe pervaneler nurdan yanar haleler
Seyreylerim aynada akseder tüm şuleler
Yare kavuştuğumda verir bana buseler
Değirmenim gör halim hakka pervaz ederim
Sahibin kim değirmen senin bu dönmen neden
Seni döndüren kimdir sanır mısın kendinden
Öyle dilemiş mevla takdir etmiş ezelden
Değirmenim bil halim onun sözün dinlerim
Ay felek hem gün döner döner çarkı felekler
Beytil mamur katında döner cümle melekler
Döndükçe cezbelenir ateşte pervaneler
Değirmenim dönerim dönmektir bil kaderim
Ustam çattı çatımı yedi kat gök katımı
Arşı kürsü kurdurdu pak etti miratımı
Şemsi tuba tabanı veli koydu adımı
Değirmenim bil ismim Nurullahım dönerim
Bu şiir 230 kez görüntülendi.