Gül aşığı bülbül hardan incinmez
Nur aşığı pervane nardan incinmez
Aşıklar sever Mevlâyı zardan incinmez
Zikreder Mevlâyı sevilmek için
Hakiki ârifler dövsen darılmaz
Ehli hal olanı övsen sevinmez
Vasfa layık olmayan cebren övülmez
Bülbül sevmeli harı gülünden için
Bülbül zikreder Mevlâyı kendi özünden
Bu kadar zâra düşmüş gülün yüzünden
Arifin kemali anlaşılır kendi sözünden
Derviş olmalı tarikte yol almak için
Kimse incinmez arifin tozundan
Derviş zikreder kendi özünden
Bin istiğfar etmeli sofi azından
Onbin tevhid okumalı hal almak için
Dili tesbih eder elinde günah
Masiyet işlerde olmak ister şah
Mücahid son nefeste deme sen vah
Tevbe et günahına rızası için
Bu şiir 543 kez görüntülendi.