Seni yoktan var eyledi
Emrini sana söyledi
Rızıkını halk eyledi
Gülme gülme ağla gönül.
Burda gülen orda ağlar
Ciğerim köz ile dağlar
Sonra pişman olur ağlar
Gülme gülme ağla gönül.
Çok söylerim sözüm tutmaz
Mevlanın yoluna gitmez
Peygamber den haya etmez
Gülme gülme ağla gönül.
Azrail canın alır
Cehennem karşına gelir
Canın çok zahmetler görür
Gülme gülme ağla gönül
Karanlık kabire varın
Orada çok hesap verin
Kabirde yalınız kalın
Gülme gülme ağla gönül.
Kabir seni pekce sıkar
Patlayıp gözlerin çıkar
Yılan çıyan seni sokar
Gülme gülme ağla gönül
Sana derim Fehmi gülme
Kabirde yalınız kalma
Fırsat elde gafil olma
Gülme gülme ağla gönül.